باید مدرک اصلی خود را از نهاد مربوطه بگیریم. از طرفی فراموش نکنیم که مدارک ما دارای مهر و امضا معتبر دانشگاه باشد. مثلا در مورد ریزنمرات دانشگاهی، فقط در صورتی قابل ترجمه رسمی است که دارای مهر و امضا معتبر دانشگاه باشد. ترجمه مدارک بدون مهر اکثرا غیر رسمی است که دانشگاه های کانادا و آمریکا اینگونه مدارک را غیر رسمی می دانند.

پس از گرفتن مدارک از دانشگاه محل تحصیلمان، باید مدارک به تایید وزارت علوم برسند. بنابراین مدارک علاوه بر اینکه دارای مهر و امضا از دانشگاه محل تحصیل است، حتما باید دارای مهر برجسته ازوزارت علوم یا وزارت بهداشت باشد.

پس از تایید مدارک توسط وزارت علوم، باید مدارک به دارالترجمه های رسمی فرستاده شوند تا ترجمه مدارک برایمان انجام شود.

مانند اسم، فامیل، تاریخ و …

برخی از مواقع ممکن است دانشگاه مقصد تاکید کند: “مدارک ترجمه شده باید به تایید مراجع قضایی برسد.” بنابراین در اسرع وقت مدارک را باید به تایید وزارت دادگستری یا وزارت خارجه برسانیم. معمولا دارالترجمه ها این کار را انجام می دهند. بهتر است از دارالترجمه ها خواسته شود که مهر وزارت خارجه را پای مدارک ما قرار دهند. حاجت به گفتن نیست که اکثر استان ها یک نمایندگی وزارت خارجه در استانداری دارند که دارالترجمه ها با گرفتن هزینه اضافی این کار را انجام می دهند.

پس از تایید توسط مراجع قضایی، مدارک را به دانشگاه محل تحصیلتان ببرید و سپس مهر و موم کنید. مدرک مهر و موم شده به تنهایی، مدرک رسمی حساب می شود.